Ventaglio | Charlotte Perriand | 1972

Charlotte Perriand, francuska architektka i projektantka, wierzyła, że ​​dobre projektowanie może pomóc w budowaniu nie tylko funkcjonalnych przestrzeni życiowych, lecz także lepszego społeczeństwa. Uwielbiała metal, promowała wzornictwo modułowe i przemysłowe, jednocześnie inspirując się naturą i japońskim rzemiosłem. Była wybitną projektantką, która nie tylko współpracowała z Le Corbusierem, ale pozostawiła trwały ślad w europejskim designie.

Urodziła się w 1903 roku w Paryżu, jej rodzice zajmowali się krawiectwem Haute Couture. Za namową matki poszła do École de l’Union Centrale des Arts Décoratifs. Tam skupiła się przede wszystkim na wystroju wnętrz i meblarstwie. Mimo że na uczelni dominowała jeszcze secesja i ozdobne motywy, to mottem szkoły już wtedy było hasło  – piękno w użyteczności. A Charlotte interesowały najbardziej właśnie nowoczesne i minimalistyczne rozwiązania.

Dorastała w czasie transformacji, przejścia od tradycji do nowoczesności i uwielbiała maszyny, ich budowę i surowość; przejrzystość szkła i nowoczesne połączenia materiałów. Chętnie korzystała z zajęć dostępnych w dużych domach towarowych, które posiadały własne warsztaty projektowe. Uczęszczała na przykład na wykłady w Galerii Lafayette w Paryżu. Słuchaczom rzucano wyzwania projektowe, które owocować miały praktycznymi projektami, gotowymi do zastosowania. Jej projekty zostały wybrane i wystawione na Międzynarodowej Wystawie Sztuki Décoratifs et Industriels Modernes w 1925 roku.